Slovakije groepsreis

Beste mensen,
“we hebben alle tijd, geen haast, … maar binnen enige tijd worden we op de volgende afspraak verwacht”… Naast het vele mooie houtsnijwerk, een rode draad door onze prachtige, Nederlandstalig gegidste en georganiseerde vakantie…
Wie er niet bij was heeft veel leut, historische kennis en moois gemist. Bedankt Bart!
De aanslag op de Slovaakse premier Fico legt de verdeeldheid bloot in de samenleving. We praten met Gerdi (onze hoteluitbater) een Vlaming die er al jaren woont.

Reisverslag Slovakije:

7 mei

Voor dag en dauw uit de veren, geen vogel die het nodig vond om ons te verwelkomen.
Het inchecken van onszelf en de bagage verliep bijna voorbeeldig en de koffie met koffiekoek smaakte op het luchthaventerras.  Toch even spanning, was iedereen tijdig op de luchthaven want sommigen hadden gemeenschappelijk vervoer, anderen hadden hier zelf voor gezorgd.

De reis naar Wenen verliep voorbeeldig, de ontvangst van Bart, Rob en Isabelle met bordje was hartelijk. Daarna ruilden we onze vleugels voor de Tomybus. Geen Columbus om Amerika te ontdekken maar Thomas met zijn witte bus om Slovakije te ontdekken. De wielen en motor zongen hun lied en menig reiziger liet zich gewillig indommelen, net op tijd wakker om het kasteel van Orava te bewonderen. Dracula loerde stilzwijgend achter elke hoek terwijl de trappen steeds hoger wezen. Net voor de hemel kwam het KWB gezelschap terug naar beneden. Tijd om naar ons verblijf  “Sojka” te trekken voor een lekkere maaltijd.

8 mei

We moeten niet altijd lopen, wat eigenlijk stappen betekent in het Vlaams. Onze gids, Abram, een Nederlander, doet zijn werk uitstekend maar soms vergt het enige vertaling. Niet erg natuurlijk de oorlog tussen beide landen is al lang gedaan en we komen goed overeen.
Zo was Abram de voorman (gids, leider) en  de achterman ( lijder 😇) was Luc.
We hadden alle tijd en dus geen haast,… maar er moest wel doorgegaan worden, want binnen  enige tijd worden we verwacht op de volgende afspraak, een veel gehoorde kreet van Abram deze week, maar het was enkel door een strakke timing dat we het programma op één dag konden afwerken.

We begonnen de dag met en bezoek aan klein Bokrijk ‘Pribylina’ een openluchtmuseum in Liptovskej Dediny, met zijn kijk op de geschiedenis met respect voor de voorouders, daarna een wandeling rond het meer in Štrbské Pleso om daarna ons middagmaal te verdienen in Hotel Solisko. In de namiddag stond er een pittige wandeling naar Studenovodské vodopády een bergrivier met mooie watervallen, de natuur is hier prachtig en puur.
Je had hier ook boven op de berg een hut waar we iets konden drinken, de foto’s die er hangen van de man die alles op zijn rug naar boven brengt wekte bewondering bij iedereen in de groep.
Na een slome busrit naar Sojka, werden we getrakteerd op een folklore-avond met muziek en dans, en met typische hapjes en drankjes. Slovaken, een trots volk!

9 mei

De ondertussen vertrouwde bus, met de zoon als chauffeur bracht ons gezelschap naar Demänová, waar we de grootste druipsteengrotten van Slovakije bezochten, met 900 trappen die soms naar beneden en natuurlijk ook naar boven gingen. De naam van dit wonder: Važecká jaskyňa, probeer maar eens uit te spreken.
Het middagmaal werd geserveerd bij de 3 apostelen in Levoča, lekker en zeer snel. In de namiddag bezochten we dan de kerk van Levoča met het hoogste gotische houten altaar ter wereld, zeer indrukwekkend, maar foto’s mochten er niet genomen worden, ocharme die jongen die alles in het oog moest houden 😇.
Daarna loodste onze chauffeur zich doorheen smalle straatjes naar de parking van de grootste burcht-ruïne van Centraal-Europa: Spišský hrad. Woorden kunnen niet weergeven wat een indrukwekkend bouwwerk dit is en hoe mooi de uitzichten er waren, bekijk zeker de foto’s op deze website.

10 mei

Pal op de grens tussen Polen en Slovakije ligt de rivier Dunajec, het is een licht kabbelende stroom die heel af en toe een neiging heeft tot stroomversnelling. De vlotten die ze hier gebruiken hebben een vreemde constructie van aaneengeschakelde elementen die een mooi geheel vormen. Een hechte harmonie zoals tussen man en vrouw, op de proef gesteld door de versteende monnikskappen. De legende van  het water tussen de nonnen en monniken zal op het juiste moment wel eens uit de doeken gedaan worden.
Slovakije blijft verbazen!

In de namiddag brachten we een bezoek aan Nestville, de énige Whiskey-stokerij van Slovakije, een niet verwacht gigantisch bedrijf tussen de heuvels. Helemaal onder de indruk, konden we na de rondleiding ook genieten van het lekkers dat ze maakten en werd er achteraf in de shop ook duchtig aangekocht

11 mei

De dag start vandaag met de calvarieberg te Ružomberok, de naam zal ik nooit onthouden, maar de helling van 15% des te beter. Na een wandeling door een prachtig gebied volgde de beloning: het bergdorpje Vlkolínec, (de naam heeft iets te maken met een wolf). Terecht Unesco werelderfgoed en zeker de moeite. Tegen een helling gelegen steken de huisjes met trots hun daken omhoog, ondersteund door kleurrijke gevels. Wat ook opvalt in Slovakije is het prachtige houtsnijwerk dat ze maken, de foto’s laten dit meermaals zien. In het dorpje was een kunstenaar bezig aan een paneel waar hij de geschiedenis van het dorp trachtte weer te geven.
Onderweg naar de bus konden de liefhebbers van de plaatselijke honing een voorraad inslaan.

12 mei

Vandaag vertrekken we weer naar huis, maar passeren we eerst nog langs de stad Banská Bystrica. De stad in het hart van Slovakije was ooit in de running voor de hoofdstad van dit land, maar gelegen in een dal was het echter niet goed bereikbaar per vliegtuig, en daarom niet geschikt. Het stadsplein is weergaloos mooi. Het respect voor de traditie komt hier ook uit de poriën van de mensen. We waren net op tijd om het einde van een communieviering bij te wonen, de mensen waren piekfijn uitgedost in traditionele kledij, getuige zijn de mooie foto’s.
Je vindt er ook een prachtig monument ter herdenking van de vele slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
Na nog een snelle hap in het winkelcentrum namen we afscheid van Bart, Rob en Isabelle, zij bleven nog even in Slovakije, terwijl wij in onze ondertussen vertrouwde bus vertrokken richting luchthaven van Wenen, alwaar we het vliegtuig terug naar België namen.

Nu, terug thuis, denken we terug aan de fijne momenten die we samen hebben meegemaakt. Vriendschap met veel respect voor elkaar,

Het was een leerrijke reis waar we een prachtig land hebben leren kennen.